vertrouwen van wie ik het meest nodig heb (blog 15)

hey, hey
ik heb gisteren mijn rapport gekregen: een A rapport.
(eigenlijk zou ik B krijgen want ik was gebuisd op wiskunde -> 49,5% )
maar ze hebben mij toch nog een kans gegeven om volgend jaar te bewijzen dat ik 5 uur wiskunde (wetenschappen talen) aan kan.
ik ben namelijk ook van plan om mij volgend jaar voor 200% in te zetten.
maar mijn ouders vertrouwen het niet ze willen dat ik een andere richting ga doen.
maar ik wil het niet, ik weet dat ik het aankan alleen het laatste trimester was een ramp.
mijn titularis heeft vertrouwen in mij, mijn vriendinnen, en ik heb zelfs voor de verandering vertrouwen in mezelf.
alleen van de mensen van wie ik het vertrouwen het meest nodig heb, krijg ik er geen.
ik haat de relatie met mijn ouders.
ik heb met ze gepraat maar ze willen niet luisteren.
wat moet ik doen?

liz.vdh@hotmail.be

waterpijp (blog 14)

hey hey,
ik ben gisteren echt naar een geweldig feest geweest,
van twee meisjes van bij mij uit de klas,
we mochten ook blijven 'slapen'
het was eerder een nachtje door...
iedereen was stomdronken (ik niet want ik mocht maar 2 pintjes)
het werd helemaal geweldig toen de grote broer van een van die twee meisjes een waterpijp boven haalde.
ik wou dat wel eens proberen (zo goed als de hele avond)
maar ja als mijn ouders erachter komen zit ik echt wel diep in de shit.
ik hoop echt dat niemand mij verklikt.
xx Liz

I miss how happy I was with you (blog 13)

I miss how happy I was with you,
I'm trying to forget you but I'm also waiting for you to come back.
and I keep myself busy with things to do, but every time I pause, I still think of you.
I really will forget you and I will hope you find someone who makes you miserable.
but I can't...
I'm so tired of thinking of you,
I just want you, that's it...
all you'r flaws, mistakes, smiles, giggles, jokes, sarcasm, everything, I just want you.
I don't have the strength to forget you.

I look out the car window today and I'm realizing that I miss you again,
It's funny how out of nowhere you come in my mind,
the truth is: I wish you were still here.
I wish I could give you my pain, just for one moment,
not to hurt you, but to make you understand how much you hurt me,
I act like I don't care but deep inside it hurts.

I'm sorry I can't walk away like you did because my feelings were real.

you might be the reason I smile every morning but you're the reason why I cry at night (blog 12)

weer een nacht voorbij, dat ik mezelf inslaap heb gehuild.
weer een ochtend die ik wakker word met grote plekken mascara op mijn kussen.
weer een avond achter de rug dat ik in een bolletje in mijn bed lig in de hoop dat deze pijn ooit weg zou gaan.

ik geraak nooit over D heen,
we hadden gisteren deliberatieactiviteit,
en iedere keer dat hij zag dat ik keek, begon hij met een random meisje te flirten.
ik vond het verschrikkelijk,
ik werd er kotsmisselijk van, nog maar es een bewijs dat ik nog niet over hem heen ben.
ik ben fucking jaloers,
hij heeft mij zo veel pijn gedaan,
en nog kan ik niet zonder hem.
ze zeggen als je echt van iemand houd dan moet je geduld hebben.
maar ik heb al 6 maanden geduld, en het doet zo'n pijn om te zien dat je je perfect kan redden zonder mij.
in tegenstelling tot mezelf...
ieder klein dingetje doet me aan je denken, op een of andere rare manier.
je was het enige in mijn leven wat me gelukkig maakte, en nu ben je weg...
ily
xx Liz

i never got over you (songtekst 1)

These wounds won't seem to heal
This pain is just too real
There's just too much that time cannot erase

When you cried I'd wipe away all of your tears
When you'd scream I'd fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have all of me

I've tried so hard to tell myself that you're gone
But though you're still with me
I've been alone all along

I remember years agoSomeone told me I should takeCaution when it comes to loveI did, I did
And you were strong and I was notMy illusion, my mistakeI was careless, I forgotI did
And now when all is doneThere is nothing to sayYou have gone and so effortlesslyYou have wonYou can go ahead tell them
Tell them all I know nowShout it from the roof topsWrite it on the skylineAll we had is gone now
Tell them I was happyAnd my heart is brokenAll my scars are openTell them what I hoped would beImpossible, impossible

it started so fast,
if i'd had known that,
if i'd had known this,
i'd try to resist,
i'd try to get away get away,
far away from you,
see you everyday, everyday,
like your a tattoo,

i know your favorite food,
i know your favorite band,
i know that you don't need talking, cause you don't give a damn,
and i still here your voice when i walk through the door,
how long will this last,
can't take much more,

oh no, i never got over you,
i never got over you, i could still hear your voice,
i couldn't live with these choices that i made,
oh no, i never got over you,
i never got over you, i could still hear your voice,
i know you know my heart, and i just wanna restart from the beginning,

what do you do when the one who broke your heart is the onley one who can fix it. (blog 11)

hey hey,
bijna een half jaar geleden,
maar er gaat geen moment voorbij dat ik niet aan D denk.
waarom is het nu zo moeilijk om over hem heen te komen?

ik mis hem
zijn reacties,
zijn complimentjes,
zijn glimlach,
ik mis ons
ik kan gewoon niet zonder hem, ik dacht: hij heeft mij zo gekwetst, hij is men verdriet niet waart
maar het is echt ongelofelijk moeilijk om dat ook echt te relatieveren.
hoe raar het ook klinkt:: na een half jaar, ik ben nog steeds niet over hem...
wat moet ik doen?

het goede of het slechte pad (blog 10)

hey hey,
ik weet niet meer wat te doen,
mijn ouders hebben me opgevoed als een lief, sociaal, vriendelijk meisje,
die zich aan de regels en wetten houd, zodat ik zo perfect mogelijk ben.
maar ik ben dat zo moe...
ik wil niet het goede voorbeeld zijn.
ik wil niet op mijn 15e volwassen zijn.
ik ben het zat om niets te mogen.
om perfect te moeten zijn.
altijd goede punten op school te moeten halen...
wat dan ook
ik ben het zat!
door mij zo streng op te voeden, wil ik net het tegengestelde doen...
ik wil uitgaan met vrienden, af en toe eens een sigaret roken, afvallen...
ik wil gewoon mezelf zijn en dat ben ik echt niet op dit moment tegenover mijn ouders en eigenlijk tegenover iedereen.
langs de ene kant wil ik mijn ouders niet teleurstellen.
maar langs de andere kant wil ik 'jong geweest zijn' en plezier gemaakt hebben...
het goede of het slechte pad?

vakantie toch niet zo leuk (blog 9)

hey hey,
vorige week vrijdag, het laatste examen van het derde middelbaar...
iedereen denkt dan EINDELIJK vakantie!!!
nu versta mij niet verkeerd,
ik ben ook blij: niks meer leren geen school, geen stress...
en de komende week heb ik ook veel te doen, naar feestjes van vriendinnen enzo...
maar daarna niet meer, dus ik ga veel of bij oma en opa of thuis bij men gezin zitten.
maar ik haat dat, bij mijn gezin...
de afgelopen tijd ben ik me steeds meer gaan ergeren op wat mijn ouders zeiden of deden...
het kan aan de leeftijd liggen maar ik word er gek van, sinds heel dat gedoe met het snijden en 'mijn problemen' zijn ze veranderd,
ze vertrouwen mij niet meer.
dat voel ik ook, daarom ben ik het liefst zo ver mogelijk van hun vandaan.
en dan heb je 2 maanden vakantie, het word dus heeel moeilijk om van hun weg te vluchten.
hebben jullie tips om mijn vakantie te overleven?
liz.vdh@hotmail.be
ik hoop snel tips binnen te krijgen
xx Liz

hier zijn al een aantal leuke dingen die je kan doen tijdens de vakantie:

Je vriendinnen gaan allemaal gezellig op vakantie, maar jij blijft deze zomer alleen achter en hebt echt helemaal niks te doen! Natuurlijk ben je niet de hele vakantie alleen, maar de weken dat je vriendinnen echt weg zijn, mag jij je zeker niet vervelen. Je hoopt natuurlijk dat de zon volop gaat schijnen, maar zo niet dan niet getreurd. Ik heb een paar leuke tips voor jullie op een rijtje gezet zodat je je niet hoeft te vervelen. Weer of geen weer, deze tips helpen jou de vakantie door.

1. Maak een cocktail

Wat heb je nodig?
- Een mixer of blender

- Jouw lievelingsfruit, bijvoorbeeld:
Watermeloen en mango
Druiven en kiwi
Galia meloen en sinaasappels

- Ijsklontjes
- Rietjes

Gooi al het fruit in de mixer/blender en giet het daarna in een glas. Een rietje erin, een paar ijsklontjes erbij en genieten maar! Het is ook nog eens gezond en je kan iedere dag weer een andere combinatie verzinnen.

2. Foto's maken

Als je een camera hebt of je mag er één van je ouders/vriendinnen lenen, is het leuk om foto's te gaan maken. Ga naar buiten en zoek een leuk stukje natuur op of tover je kamer om tot fotostudio. Wil jijzelf of een van je vriendinnen niet op de foto? Maak dan mooie foto's van bloemen of andere leuke dingen.

3. Geen geld en veel tijd?

Heb je veel vrije tijd maar eigenlijk te weinig geld om iedere dag iets leuks te gaan doen? Trek dan een middagje je oude kleren aan en ga de auto van je ouders, buurman of opa/oma wassen. Op deze manier doe je de mensen om je heen waarschijnlijk een groot plezier en verdien jij een klein zakcentje. Geen zin om auto's te wassen? Maai dan het gras, strijk de was of ga boodschappen voor je moeder doen. Vergeet achteraf niet een kleine vergoeding te vragen.

4. Fotolijstjes pimpen

Als je de foto's hebt laten afdrukken die je zelf hebt gemaakt, is het natuurlijk ook leuk om er zelfgemaakt lijstje omheen te doen. Koop in de winkel hele simpele, goedkope fotolijstjes en maak ze fleuriger of persoonlijker met diamantjes, kraaltjes, bloemetjes of spiegeltjes. Hieronder een foto van een zelfgemaakt lijstje ter inspiratie.

5. Geef je kamer een make-over

Je hoeft niet meteen een hele nieuwe kamer te nemen, maar je kan zelf wel een leuke kamer maken met de nieuwste zomertrends. Bij veel winkels kun je leuke dingen kopen om je kamer in een vrolijke stijl te krijgen. Ook kan je een leuke fotocollage maken met foto's van jou en je vriendinnen! Geen inspiratie? Kijk dan eens op onze website bij "Show je kamer".

6. Organiseer een leuk feestje of diner

Al je vriendinnen zullen vast niet tegelijk op vakantie zijn. Organiseer dan een leuk feestje! Koop fruit, meiden bladen, lekkere snacks of laar iedereen haar handdoek meenemen. Ga lekker in de tuin liggen met z'n allen en relax. Een leuk muziekje op de achtergrond en iedereen zal het al gauw naar z'n zin hebben. Ook een leuk idee is om met je vriendinnen na afloop samen te koken. Trek thuis allemaal je leukste jurkje aan en spreek af wie welk gerechtje maakt. Dek de tafel leuk en met heel veel kaarsjes. Als iedereen een lekker gerechtje meeneemt, kun je bij jou thuis in de keuken nog snel alle puntjes op de i zetten om alles vervolgens heerlijk aan tafel op te smullen.

7. Verveel je je nog steeds?

Verveel je je toch nog steeds? Koop dan een leuk boek en lees hem lekker met een koel drankje buiten in de tuin. Kijk een dvd, maak een scrapbook of een fotocollage. Je kunt ook zelf sieraden maken of een mooi en spannend verhaal schrijven.

Wat doe jij in de vakantie als je je verveelt? liz.vdh@hotmail.be 

dierenmishandeling (blog 8)

ik kreeg de tranen in mijn ogen toen ik mijn hondje (Z) zo hoorde jammeren (eerder krijsen om hulp)
Waarom moest papa Z  nu altijd zo straffen.
onze buren hebben honden en daardoor lopen ze de hele tijd langs de schutting af waardoor het gras kapot gaat.
ik heb niet gezien wat papa deze keer met Z gedaan heeft maar het klok net alsof hij een gans was aant slachten.
ik ben met mijn oren dicht op mijn kamer gaan zitten.
meestal als Z iets fout heeft gedaan laat hij haar alle hoeken van de tuin zien, ik vind het dierenmishandeling maar papa vind het opvoeding.
ik vind het echt verschrikkelijk maar ik durf er ook niet echt tegenin te gaan, best wel flauw van mij ik weet het...
xx Liz

gevoelloos (blog 7)

hey hey,
pfff ik word gek thuis,
ik en mijn zusje hebben examens, (mijn zusje (L) zit in het 6e leerjaar dus dat zijn van die examens om te kijken naar welke middelbare school je kan -> en ze moet dus nog veel geholpen worden met leren leren)
mama helpt haar daar vooral bij, en ze moet natuurlijk de was en de plas ook nog doen.
tja en papa, papa heeft zijn hobby (koersfietsen) dus als hij een rit gaat doen dan duurt dat al gauw (dit was gisteren het geval) 7 uur.
en als hij dan thuis komt is hij moe of wilt hij een pint gaan drinken.
en ondertussen heeft mama de hele dag gewerkt om ons huishouden draaiende te houden...

vandaag dus weer,
papa moest gaan 'los fietsen'. en mama wou eigenlijk gaan lopen maar (L) had veel fouten gemaakt in haar oefeningen dus moest ze haar weer gaan helpen.
maar mama werd het weer een beetje zat dat papa weg ging en 'niks' in het huishouden doet.
en ze hadden weer ruzie, ze hebben echt regelmatig ruzie,
ik word er gek van, en dan moet mama huilen,
in het begin toen ik nog klein was vond ik het vreselijk als mama huilde, ze was mijn grote voorbeeld.
maar nu ben ik het al gewoon, je word er zo gevoelloos van.
het gebeurt zo vaak dat het een gewoonte is geworden. (niet dat mama iedere dag weent ofzo maar toch...)

er zijn ook veel tijden dat het goed gaat tussen mama en papa, maar de tijden dat ze ruzie maken (erg om te zeggen dat weet ik) maar heb ik liever dat ze uit elkaar gaan,
als ze ruziën word mama zo ongelukkig en papa gefrustreerd, daar heeft niemand toch wat aan of wel?
ik ben iemand die op zoek gaat naar liedjes die mijn situatie beschrijven: because of you

zit je in dezelfde situatie of heb je ook zo iets meegemaakt (bij jezelf of bij een vriendin) en je wilt er iets over kwijt: liz.vdh@hotmail.be

psychiater (blog 6)

(vervolg: 'automutilatie')

ik had besloten om te stoppen met mezelf te snijden, het werd mooier weer en de kans werd groter dat het opgemerkt ging worden.
de wonden waren aan het genezen maar nog lang niet weg,
mama vroeg me om iets uit het water te halen, ik moest mijn mouwen wel opstropen...
toen mama het zag... het was de vreselijkste dag van mijn leven...
ze huilde, ze verweet me van alles, het kwam er op neer dat ik haar ongelukkig maakte.
maar dat was nog niets, mama had het aan papa verteld.
en papa kwam heel rustig naar mij toe.
en vroeg hoe dat het kwam, ik zij dat ik me niet lekker in mijn vel voelde (ik ik was zo opgelucht dat hij zo rustig reageerde, natuurlijk weer te vroeg gejuicht) papa wou het zien, en toen...
hij werd helemaal gek: hij sloeg op de tafel begon met alles te gooien door het huis te roepen, te gillen en voor de eerste keer in heel mijn leven (en zelfs in mama haal leven) begon hij te huilen.
ik was zooo bang van hem, hij was helemaal agressief, hij had zichzelf bijna een gebroken duim geslagen.
die dagen erna durfde ik mijn ouders nog bijna niet aan te kijken, maar het moest wel.
ze bleven mij maar dingen verwijten en uiteindelijk moest (moet) ik naar een psychiater.
dat vind ik vreselijk want zelfs die psycholoog was mij schuldgevoel aan het aanpraten.
maar het is ze nooit gelukt, ik heb geen schuldgevoel, dit heb ik mezelf aangedaan, dom ja oke, maar ik had er mijn redes voor, D maakte me zo onzeker door te zeggen dat ik niet goed genoeg was voor hem...
ik moet nog steeds naar die psycholoog maar ik weet perfect wat ik moet zeggen zodat ik niet meer moet gaan deze keer zitten er 2 maanden tussen onze gesprekken om te kijken of het na die maanden nog steeds goed gaat. oo wat heb ik een hekel aan die vent, in plaats van mij te helpen zegt hij dat mij ouders groot gelijk hebben, dat ze hun vertrouwen in mij kwijt zijn enzo... maar ik ook in hun hoor...
ze hadden een brief gevonden waar ik in uitlegde dat ik het allemaal niet meer zag zitten, ik had ergens gelezen dat het het beste was dat je al je frustraties op schreef dus dat deed ik en stopte ik tussen mijn DAGBOEK dat wil dus zeggen dat ze in mijn dagboek hebben zitten neuzen...
man wat haat ik mijn ouders sinds heel die affaire, ze hebben nooit tijd gehad voor mijn verhaal en dan verwijten ze mij 101 dingen...

automutilatie (blog 5)

(vervolg: broken heart)

als dit het leven was...
(D) moest de rede zijn dat ik lach iedere dag,
maar hij werd de rede dat ik huil iedere nacht.
en ik herviel in mijn ouder gewoontes: het weg stoppen, doen alsof ik sterk genoeg was om het zelf op te lossen.
maar ik kreeg het niet verwerkt.
het enige wat ik nog maar voelde was verdriet.
ik at niets meer ik sliep niet meer, ik ging er totaal aan onderdoor...
ik wist op den duur niet meer of ik nog wel leefde...
op een dag ben ik begonnen met automutilatie.
waarom? tja, het gevoel te hebben dat ik toch nog in leven was,
want pijn was op dat moment het enige wat ik echt kon voelen.
jezelf straffen voor wat je misdaan hebt bij D.
en geeft een gevoel van opluchting...
het ging van krasjes naar snedes en het werden er steeds meer en meer,
een snee voor mijn familie die me haat
nog een snee voor mijn eenzaamheid
nog een snee voor vrienden die me na de breuk met D in de steek hadden gelaten
nog een snee omdat ik een trut ben (ja hoor als da zo vaak gezegd word ga je het geloven)
nog een snee omdat hij mijn hart heeft gebroken
nog een snee omdat ik mezelf ben.
en nog een snee omdat ik dit mezelf heb aangedaan.
als ik mijn situatie in een liedje (vooral het filmpje erbij) moest beschrijven koos ik: perfect - pink
en het probleem was, ik wist dat dit fout was. ik wist dat dit gewoon gestoord was, en ik wist dat als dit uitkwam ik naar een of ander psychiater zou moeten, ik wist dat ik slimmer was dan dit...
maar het was ongelofelijk wat voor een verslavend effect het had.
ondanks ik het amper een maand gedaan had.
maar toen gebeurde het waar ik die maand zo bang voor was...


tips om af te kicken van zelfverwonding:
1) iedere keer als je jezelf wilt snijden teken een vlinder op je pols en denk aan iets waar je zielsveel van houd als je jezelf dan toch snijd is deze zeg maar dood, als de vlinder op den duur weg is, is hij weggevlogen en is het je gelukt (vrij kinderachtig maar je kan het proberen)
2) i.p.v te snijden kan je bijvoorbeeld ook een rode lijn op de plaats waar je je wou snijden tekenen.
3) of zoek iets waar je je frustraties in kwijt kunt: hardlopen, boxen ...

zijn er nog tips of verhalen? liz.vdh@hotmail.be

broken heart (blog 4)

(vervolg: 'zelfmoord van een vriend')

iedereen dacht dat ik het wel alleen aankon,
maar niets was minder waar,
mijn punten gingen er op achteruit en mijn ouders werden natuurlijk boos...
ik was dood ongelukkig omdat ik geen steun kreeg van degene van wie ik het het meest nodig had...
maar toen na een paar maanden (oktober 2012 ofzo) leerde ik een jongen kennen (D).
zonder dat we het ooit over R hadden gehad, zorgde hij ervoor dat ik terug verder kon met mijn leven en dat ik de dood van R een plaats had kunnen geven.
alles was perfect, we smste tot diep in de nacht maar op school waren we beide te verlegen om iets tegen elkaar te zeggen, het was eerder zo'n situatie 'kijken of hij kijkt en als hij kijkt niet terugkijken'
het leek perfect, op school ravotte we als twee kleine kinderen in de sneeuw en uiteindelijk zouden we dan gaan afspreken...
ik was die week bloednerveus, 101 situaties bedenken wat ik zou kunnen zeggen, stel dat er een stilte valt, of dat ik iets doms zeg...
tja zo ver was het jammer genoeg niet gekomen, een dag voor DE dag werd ik ziek...
en toen was alles verpest.
ik weet niet wat ik gedaan had maar ineens zette hij zo veel mensen tegen mij op, ik was een hoer, een trut een slet, ...
ik kan heus wel met een breuk omgaan maar ik wist gewoon niet wat ik gedaan had...
mijn wereld stortte voor een tweede keer in en mijn hart brak wel in 1000 stukken,
nu was ik ook nog degene verloren om wie ik het meest gaf...
en mijn ouders? ze waren er weer niet voor mij, ze zijn er nooit voor mij geweest...
'dat is het leven' dat was hun antwoord.
dat bracht me aan het denken:
words go from 'babe' to 'bitch', 'i love you' to 'i hate you'
'i need you' to 'forget you', from 'you're my everything' to 'you're noting'
als dat het leven is...

tips tegen liefdesverdriet
1) Eet goed
Er zijn twee manieren om om te gaan met voedsel als je ongelukkig bent: ofwel eet je veel te veel (en vaak ongezond) ofwel eet je bijna niets. Beide zijn te vermijden. Probeer fruit te eten en voldoende vitamines binnen te krijgen. Dat helpt een depressie te voorkomen.
2) Ga een wandelingetje maken
Alleen of met enkele vriendinnen, maar kom het huis uit. Ga wandelen op een rustgevende plaats, zoals een park of het strand. Vermijd plaatsen waar jullie samen kwamen, om een weerslag van emoties te vermijden. 
3) Sporten
Sporten is niet het eerste waar je aan denkt bij liefdesverdriet, maar het biedt tal van voordelen. Je verzet je gedachten en je krijgt extra zuurstof en endorfines in je bloed, waardoor je je instant (even) beter voelt. Bovendien kom je dan onder de mensen, wat je helpt je problemen in perspectief te plaatsen.
4) Ruim op
Door op te ruimen, en als zijn (of haar) spullen weg te leggen, maak je zowel in je huis als in je hoofd ruimte vrij.
5) Schrijf het op
Schreeuwen, huilen, urenlang zagen tegen vriendinnen: iedereen doet het. Maar ook je emoties neerschrijven werkt helend. Bovendien krijg je zo inzicht in jezelf, je relatie en eventuele patronen.
6) Chocolade
Okee, niet gezond, maar wel troostend. Geniet!
7) Een nieuwe jij
Ga naar de kapper of koop nieuwe kleren: ze markeren een zeer duidelijke nieuwe start.
8) Laat je verwennen
Trek naar een spa of ga uitgebreid dineren: laat je verwennen, ontspan en laat die spanning wegvloeien.
9) Leer een taal
Je ontmoet er niet alleen nieuwe mensen door, het verbreedt ook je horizon - altijd een voordeel als je een tijdje gefocust hebt op één deel van je leven. En het helpt misschien wel bij puntje 10:
10) Plan een reis
Ga weg, weg van alles en vooral van de herinneringen. Alleen of met vriendinnen: dat doet er niet toe. Doe wat jij wilt en vergeet de rest.

zelfmoord van een vriend (blog 3)

(vervolg 'pesten' )

vanaf het middelbaar werd alles echt anders,
ik dacht dat ik de touwtjes in handen had, ik was zelfverzekerd, kon goed reageren op gemene opmerkingen... of deed ik alsof?
het maakte mij op zich niet zoveel uit of ik die zelfverzekerdheid nu meende of niet, zolang de rest het geloofde was het goed.
maar toen bomma (overgrootmoeder) stierf, brak er een stukje in mij,
toen ik terug op de been was (ongeveer een half jaar later) pleegde een vriend van mij (R) zelfmoord...
1 Mei 2012  was het ik kon het niet geloven, de directeur had heel de 1ste graad bijeen geroepen en toen vertelde hij het vreselijke nieuws. tja hoe reageer je dan?
ik had zins het eerst mij voorgenomen om sterk te blijven, als je je zwak opstelt ben je een vogel voor de kat: ik mocht niet huilen...
maar toen ik zijn foto zag staan met daar zo'n boek langs waar je iets in mocht schrijven, brak ik...
ik heb de hele dag 7 uur aan een stuk gehuild. ik kreeg veel steun van vriendinnen daar was ik heel dankbaar voor.
maar toen ik thuis kwam en ik vertelde het aan mijn ouders, zeiden ze: 'dat is zijn eigen schuld, wat een egoïstische beslissing... en nog allemaal veel ergere dingen die ik niet in deze blog kan zetten.
ik mocht zelfs niet naar de begrafenis 'school is belangrijker' (ik was toch gegaan)
maar het feit dat vooral papa zo harteloos was vond ik verschrikkelijk...
op zo'n moment had ik begrip nodig...
maar ook mijn ouders waren na al die jaren gaan geloven dat ik o zoo sterk was.
maar dat was niet zo...

Verdriet kent vele vormen

Verdriet is er één van. Verdriet komt in vele vormen en kan overweldigend zijn. De een huilt, met tranen, lange snikken of uithalen. De ander schreeuwt, of is juist naar binnen gekeerd en wordt stil. Iedereen reageert anders op een sterfgeval. Sommige mensen willen hun gevoelens delen met anderen, anderen kroppen hun gevoelens op. Het is heel normaal dat je in de maanden na het overlijden verdriet voelt en stemmingswisselingen hebt.

Verdriet is niet iets dat ‘na een potje huilen' over is. Verdriet kan zomaar, onverwacht de kop opsteken. Ook maanden later nog. Vaak ook in situaties als je er niet op voorbereid bent. Bijvoorbeeld tijdens een gezellige avond als je een mooi liedje hoort.

Het kan heel pijnlijk zijn om over je verdriet of over de overledene te praten. Maar het kan je ook opluchten en goed doen. Probeer je niet groot te houden voor anderen maar wees eerlijk en spreek je verdriet uit.

Tips bij het verwerken van verdriet:

• Zorg ervoor dat je familie en vrienden om je heen hebt. Ook als je niet wilt praten, is het belangrijk dat er mensen om je heen zijn.
• Neem de tijd om na te denken over wat je voelt
• Vertel anderen over wat je voelt
• Denk aan je gezondheid. Verdriet is vermoeiend voor je lijf. Veel mensen hebben behoefte aan slaap, geef daar aan toe als je moe bent.
• Probeer gezond te eten en doe regelmatig aan lichaamsbeweging.
• Probeer overmatig alcohol en drugsgebruik te vermijden.

pesten (blog 2)

hey hey,
ik heb vandaag al een aantal mailtjes gedeeld van jongeren met vragen of problemen,
ik vind het echt fijn om ze op deze manier misschien een beetje te helpen.
maar dit bericht is weer een eigen ervaring.
deze blog gaat over pesten:
in de basisschool was ik zeg maar een buitenbeentje,
niet omdat ik raar of anders was maar omdat ik niet mee ging met de populaire meisjes van mijn school.
iedereen van mijn klas waren geobsedeerd door die mooie, populaire en rijke kinderen van de klas.
ik had helemaal niets tegen die mensen maar tja... ik wou geen 'naloper' zijn.
maar omdat ik dus niet veel met die populaire meisjes omging was ik raar...
en dan is ieder klein dingetje goed genoeg om iemand te kunnen uitschelden...
ik had hazen tanden, was dom omdat ik dyslexie had (heb), er werd veel geroddeld (natuurlijk zo net iets te hard zodat ik het zou horen) ik ben uitgelachen enzovoort...
dat was van het 1-4de studiejaar, ik maakte er eigenlijk geen probleem van dat ik tijdens speeltijden alleen op een bankje zat. ik had mijn eigen (onzichtbare) vrienden... (freeky I know -> maar ik was 7 ik bedoel...)
vanaf het 4de begon het beter te gaan, ik leerde een meisje J kennen (ze was in de steek gelaten door een vriendin) dus we werden vriendinnen...
en nu was ik degene die vriendinnen 'afpakte' ja ze hadden altijd wel iets.
het was niet dat de hele klas tegen mij was maar niemand trok er zich iets van aan want stel dat ze ook gepest zouden worden...
ik begrijp het wel hoor, ik zou het ook niemand gunnen...
maar toen ging ik naar het middelbaar,
alles ging anders worden dat had ik mezelf voorgenomen ik ging zelfzeker worden, ik leerde van me af te bijten en ja, het werd anders... maar het probleem is ik ben niet het meisje die iedereen denkt dat ik ben...

hier zijn een aantal tips als je in zo een situatie zit:

1. Zorg dat je niet alleen staat.
-> Met één of meer vriend(inn)en om je heen houd je pesters makkelijker op afstand.
-> Zorg ervoor dat je terecht komt in een leuke groep waar je jezelf kan zijn.
-> Lukt het bv. niet op school, dan lukt het misschien wel op de sportclub, in de
jeugdbeweging, bij je gameploegje…

2. Steek de schuld niet op jezelf.
-> Zelfs al bekruipt je dat gevoel, toch mag je je niet neerleggen bij wat je overkomt.
-> Jij moet je niet schamen of verontschuldigen voor de pesterijen.
-> Het zijn de pesters die in de fout gaan en hun houding moeten aanpassen.

3. Schrijf neer wat je voelt.
-> Het lucht soms op om je ervaringen te noteren in een dagboek. (blog -> zoals ik)
-> Zo kan je je gedachten en gevoelens ordenen en krijg je een beter inzicht in wat er gebeurt.

4. Neem iemand in vertrouwen en zoek steun.
-> Blijf niet met je probleem zitten.
-> Zoek iemand in wie je vertrouwen hebt, die echt wil luisteren: een vertrouwenspersoon…
-> Heb de moed om te praten over wat je raakt. Zoek een rustig moment om het te vertellen.
-> Zeg duidelijk dat je niet wil dat hij/zij meteen iets onderneemt.
-> Vraag vooral om te luisteren en mee na te denken over een volgende stap om het pesten te doen stoppen.
-> Er is ook externe hulp mogelijk: De Kinder- en Jongerentelefoon (KJT), het CLB, het Jongeren Adviescentrum (JAC) en Limits vzw. 

5. Kom op voor jezelf.
-> Opkomen voor jezelf is niet altijd gemakkelijk maar het is wel iets dat je kan leren.
-> Je kan je bv. inschrijven voor een sociale vaardigheidstraining. Hier leer je o.a. trucjes om contact te leggen en vrienden te maken of hoe je duidelijk kan maken als je iets niet wil.

leef je leven (bericht 3)

dit is een prachtige mail die ik heb ontvangen van een een meisje met het motto 'leef je leven'

Hej iedereen,
ik wil me even tot iedereen richten hier, het iedereen duidelijk maken!
Jullie allemaal zijn het meer dan waard om je leven te leven!
Nee, niemand heeft hier gefaald, kijk naar waar je nu staat, hoe oud je bent, hoe lang je al geleefd hebt en in die tijd heb jij mensen gelukkig gemaakt! Ik weet zeker dat er genoeg mensen zijn die van je houden en je nooit meer kwijt willen! Alsjeblieft, spring voorzichtig met je leven om!
Stop snijden, voordat het je leven verprutst!
Ik weet waarover ik spreek, ik ben 'afgekickt' van het snijden en ik hoop hier andere mensen ook mee te motiveren proberen af te kicken of vol te houden! Het is een lang en moeilijk gevecht, maar het is zeker de moeite waard ermee te stoppen en nooit meer te herbeginnen! Als de littekens nu al zo erg zijn dat je niet met korte mauwen rond durft lopen op school... Ik weet dat er altijd wel een reden is hiervoor, maar alsjeblieft, stop ermee! Praat erover met vrienden, schrijf alles op wat je voelt, koop een bokszak, reageer je af op iets of neem elke keer dat je jezelf wilt snijden een koude douche! Er is hoop en dat voor iedereen! Iedereen kan stoppen!
Je bent het waard, het leven is JOU waard!
Vergeet dat nooit, je hebt de grootste gevechten al gewonnen, je kan nog verder zetten met de mensen die van je houden, de mensen om je heen! Ga ervoor, maak plezier, maak van je leven wat je wil!
Don't follow your dreams, Chase them!
En weet, je kan altijd ergens terecht, wat er ook is! er zijn zoveel mensen die graag naar je verhaal luisteren, je vrienden, die willen ook naar je luisteren, je ouders, je broers of zussen en iedereen houdt van je. Hoe jij de wereld ook ziet, het is jouw wereld, jouw leven en je bent gemaakt om die te leven, je hebt het volste recht om gelukkig te zijn!
Voor al die dat geen hoop meer hebben, alsjeblieft, vecht verder, want ja, wij houden van je!

bedankt voor dit bericht echt waar ik denk dat je veel jongeren kunt inspireren.
groetjes Liz

faalangst (bericht 2)

hey hey ook dit bericht heb ik binnengekregen:

Hallo
Dinsdag heb ik examens. Ik studeer echt wel hard, maar ik heb een probleempje ik heb faal angst vooor het examen krijg ik buikpijn en voel ik me echt niet goed het lieftst zou ik willen weglopen maar dat kan niet! Vorig trimester werd ik 2 weken ziek en was ik twee keer gebuisd
Ik ben bang dat ik ga falen en raak gestresseerd en vergeet ik alles wat ik de dag daarvoor kende wat mij een slecht examen zal leveren! wat moet ik doen, ik wil niet weer buizen.
groetjes

hey,
ik vermoed dat heel wat jongeren zich zullen herkennen in jouw bericht, zeker in deze periode. Onzekerheid en paniek kunnen er voor zorgen dat je erg verward bent en faalangst voelt. Het is dus belangrijk om voldoende structuur te hebben, een strak schema en regelmatig een moment van ontspanning in te lassen. Het kan helpen om samen met een vriend(in) te studeren, elkaar te ondervragen. Vraag ook thuis om je te steunen en te helpen. Je kan er ook met je leerkracht over praten om uit te leggen dat je veel last hebt van stress.
Hoe gaan anderen hier mee om? Hebben jullie nog tips voor hem?
in iedergeval nog veel suc6 met je examens
groetjes Liz

laag zelfbeeld (bericht 1)

hey hey, mijn blog staat nog maar een aantal minuten online maar ik krijg al massaal berichten, bedankt daarvoor, een van de berichten is deze bijvoorbeeld:

hey Liz,
ik ben een meisje van 16 en worstelde een tijdje met een laagzelfbeeld.
en ik heb een aantal tips om er vanaf te komen:

Vecht jij ook met een laag zelfbeeld? Of met een laag zelfvertrouwen?
Ik deed dat ook. En hier is hoe ik het heb aangepast.
Ik heb eerst gezocht naar wat ik goe kan. het kan wat dan ook zijn, dansen, zingen, verhalen schrijven, en laat het zien aan de mensen het lijkt eng maar als ze aplaudiseren gaat je zelfvertrouwen wel de hoogte in.
Weet ook dat uit falen eigenlijk leren komt. Het moeilijkste is relativeren. Probeer te zien wat je goed hebt gedaan in plaats van je zelf altijd te beschuldigen dat je fouten hebt gemaakt.
Het feit dat je ook dingen opzoekt om je zelfvertrouwen naar omhoog te krijgen is een goede stap.
Gebruik je talenten en probeer de dingen dat je niet goed kan, gewoon je uiterste best voor te doen. Probeer ook altijd je lat net iets hoger te leggen om jezelf te kunnen bewijzen. Maar leg ze ook niet té hoog.  Verzin voor jezelf een doel/ iets wat je deze week wil berijken wat je anders niet zou durven...
het werkt echt!
groetjes Anniempje

bedankt voor de tips, het is echt super vriendelijk dat je de mensen op deze manier wilt helpen! ik denk dat de lezers hier zeker wat aan hebben!
hebben jullie nog tips stuur mij gerust een mail.
xxx Liz

je bent niet alleen (blog 1)

hallo ik ben Liz,
bijna 15 jaar uit Limburg,
ik heb de laatste tijd nogal wat meegemaakt,
en mij leek het misschien wel een goed idee om mijn ervaringen te delen met jullie via deze blog.
zo kunnen mensen die met hetzelfde probleem zitten of vroeger gehad hebben er misschien tips en begrip uithalen.
ik ben dus vanplan om over verschillende onderwerpen een bericht te maken met mijn ervaring en tips. het kunnen wel 'zwaarwegende' onderwerpen zijn. bv. pesten, automutilatie, eetstoornissen, zelfmoord, mishandeling maar ook onderwerpen zoals liefdesverdriet komen aanbod.
mijn motto is 'je bent niet alleen' daar moet je goed aan denken! al lijkt het of iedereen tegen je is.
natuurlijk gaat deze blog niet alleen over zulke onderwerpen maar ook leuke dingen verliefdheid en alles wat daar bij komt kijken.
ik zou jullie ook willen vragen, als je een probleem hebt, je bent slachtoffer van een van deze (of andere) onderwerpen, je hebt zelf nog tips voor de lezers of je hebt opmerkingen over deze blog, en je wilt het graag kwijt... stuur me dan een mail Liz.vdh@hotmail.be
en ik zal je proberen te helpen. zet er ook bij of het gepubliceert mag worden of niet. (annoniem natuurlijk)
groetjesss Liz