zelfmoord van een vriend (blog 3)

(vervolg 'pesten' )

vanaf het middelbaar werd alles echt anders,
ik dacht dat ik de touwtjes in handen had, ik was zelfverzekerd, kon goed reageren op gemene opmerkingen... of deed ik alsof?
het maakte mij op zich niet zoveel uit of ik die zelfverzekerdheid nu meende of niet, zolang de rest het geloofde was het goed.
maar toen bomma (overgrootmoeder) stierf, brak er een stukje in mij,
toen ik terug op de been was (ongeveer een half jaar later) pleegde een vriend van mij (R) zelfmoord...
1 Mei 2012  was het ik kon het niet geloven, de directeur had heel de 1ste graad bijeen geroepen en toen vertelde hij het vreselijke nieuws. tja hoe reageer je dan?
ik had zins het eerst mij voorgenomen om sterk te blijven, als je je zwak opstelt ben je een vogel voor de kat: ik mocht niet huilen...
maar toen ik zijn foto zag staan met daar zo'n boek langs waar je iets in mocht schrijven, brak ik...
ik heb de hele dag 7 uur aan een stuk gehuild. ik kreeg veel steun van vriendinnen daar was ik heel dankbaar voor.
maar toen ik thuis kwam en ik vertelde het aan mijn ouders, zeiden ze: 'dat is zijn eigen schuld, wat een egoïstische beslissing... en nog allemaal veel ergere dingen die ik niet in deze blog kan zetten.
ik mocht zelfs niet naar de begrafenis 'school is belangrijker' (ik was toch gegaan)
maar het feit dat vooral papa zo harteloos was vond ik verschrikkelijk...
op zo'n moment had ik begrip nodig...
maar ook mijn ouders waren na al die jaren gaan geloven dat ik o zoo sterk was.
maar dat was niet zo...

Verdriet kent vele vormen

Verdriet is er één van. Verdriet komt in vele vormen en kan overweldigend zijn. De een huilt, met tranen, lange snikken of uithalen. De ander schreeuwt, of is juist naar binnen gekeerd en wordt stil. Iedereen reageert anders op een sterfgeval. Sommige mensen willen hun gevoelens delen met anderen, anderen kroppen hun gevoelens op. Het is heel normaal dat je in de maanden na het overlijden verdriet voelt en stemmingswisselingen hebt.

Verdriet is niet iets dat ‘na een potje huilen' over is. Verdriet kan zomaar, onverwacht de kop opsteken. Ook maanden later nog. Vaak ook in situaties als je er niet op voorbereid bent. Bijvoorbeeld tijdens een gezellige avond als je een mooi liedje hoort.

Het kan heel pijnlijk zijn om over je verdriet of over de overledene te praten. Maar het kan je ook opluchten en goed doen. Probeer je niet groot te houden voor anderen maar wees eerlijk en spreek je verdriet uit.

Tips bij het verwerken van verdriet:

• Zorg ervoor dat je familie en vrienden om je heen hebt. Ook als je niet wilt praten, is het belangrijk dat er mensen om je heen zijn.
• Neem de tijd om na te denken over wat je voelt
• Vertel anderen over wat je voelt
• Denk aan je gezondheid. Verdriet is vermoeiend voor je lijf. Veel mensen hebben behoefte aan slaap, geef daar aan toe als je moe bent.
• Probeer gezond te eten en doe regelmatig aan lichaamsbeweging.
• Probeer overmatig alcohol en drugsgebruik te vermijden.